شیر تنها ماده شناخته شده طبیعی است که میتواند تمامی نیازهای طبیعی بدن را بطور کامل ووتعادل تامین کند ترکیبات عمده شیر را آب ، چربی ، پروتئین ،لاکتوز (قند شیر ) ، ویتامین ها و مواد معدنی تشکیل میدهد .
به علت هضم آسان این ماده همواره در رژیم غذائی بیماران قرار داشته و مصرف روزانه آن در برنامه غذائی اغلب افراد توصیه میشود .
در تعریفی که طبق استاندارد ۱۷۵۶ وجود دارد شیر به ماده اطلاق میگردد که از غدد پستانی گاو ماده شیرده چند روز بعد از زایش خارج میشود بشرط اینکه این ماده حاوی آغوز یا کلستروم نباشد و به شرط اینکه گاو سالم باشد و دارای تغذیه مناسب باشد این شیر قابل مصرف است .
اما این شیر سریع آلوده میشود و بار میکروبی آن سریعا” افزایش پیدا میکند و طی مسیری که باید از دامداری تا کارخانه تولید کننده لبنیات باید طی شود ممکن است این بار میکروبی آنقدر افزایش پیدا کند که کارخانه دریافت کننده شیر با انجام چند تست ساده از دریافت آن سرباز زند
از اینرو برخی افراد سود جو برخی مواد میکروب کش مانند : سود ، آب اکسیژنه و یا جوش شیرین و حتی وایتکس و مایع ظرفشوئی و … را به شیر اضافه میکنند تا بار میکروبی شیر را پائین بیاورند و شیر شان را به شاخص های دریافت نزدیک کنند.
خیلی از شیر هائی که توسط مسئولین عودت داده میشود توسط دلالان با قیمت بسیار پائین خریده میشود و انها با اضافه کردن جوش شیرین ، سود ، مواد شوینده و … با رمیکروبی شیر را بطور مصنوعی پائین می آورند و آن را با قیمت های بالا می فروشند .
البته در حال حاضر روش های بسیار زیادی برای مشخص شدن تقلبات وجود دارد مثلا اگر اکسی به شیر جوش شیرین اضافه کرده باشد با تست جوش شیرین میتواند به وجود یا عدم وجود جوش شیرین پی برد و یا اگر کسی به شیر سود اضافه کرده باشد این سود سبب بالا رفتن نقطه انجماد شیر میشود .
البته شناسائی برخی از تقلبات دشوار است چرا که در حال حاضر تقلبات مضاعف و گاهی بیشتر صورت میگیرد که گاهی حتی با تست جوش شیرین نمیتوان وجود جوش شیرین را تشخیص داد